هلال که در آن نیز بسیار محبوب بودند، چه تازه و چه خشک. آنها خیلی دیرتر به یونان و ایتالیا رسیدند و بسیار گران بودند اما در تهیه غذاه ای لذیذ با بندر یا خورش با عسل و ادویه ها ارزش زیادی داشتند.
امروزه میوه خشک حبه ای در اکثر مناطق جهان تولید می شود و مصرف آن در همه فرهنگ ها و بخش های جمعیتی رخ می دهد. در ایالات متحده، آمریکایی ها به طور متوسط 2.18 پوند (1 کیلوگرم) (وزن فرآوری شده) میوه خشک در سال 2006 مصرف کردند. کشمش حدود دو سوم این مقدار را به خود اختصاص داد.
کالیفرنیا بیشترین درصد محصول میوه خشک ایالات متحده و جهان را تولید می کند. بیش از 99 درصد از محصول کشمش و آلو خشک آمریکا، 98 درصد انجیر خشک، 96 درصد هلو خشک، 92 درصد زردآلو و بیش از 90 درصد خرما را تشکیل می دهد.
بیشتر تولید میوه های خشک کالیفرنیا در دره سان خواکین متمرکز است، جایی که خاک و آب و هوا، به ویژه تابستان های گرم و خشک، شرایط رشد ایده آل را فراهم می کند.
در حالی که این میوه‌ها در گذشته معمولاً در آفتاب خشک می‌شدند، اکنون فقط کشمش تقریباً کاملاً به طور طبیعی در آفتاب خشک می‌شود.
میوه ها را می توان به صورت کامل خشک کرد (مانند انگور، توت، زردآلو، آلو)، نصف یا به صورت ورقه ای (مانند انبه، پاپایا، کیوی). از طرف دیگر، می توان آنها را پس از خشک شدن خرد کرد (مثلاً خرما) به صورت خمیر یا آب میوه غلیظ درآورد.
میزان رطوبت باقیمانده بسته به نوع میوه می تواند از کوچک (3 تا 8 درصد) تا قابل توجه (16 تا 18 درصد) متفاوت باشد. میوه ها را نیز می توان به صورت پوره، به صورت چرم یا به صورت پودر با اسپری یا درام خشک کرد.
آنها را می توان در فریزر خشک کرد. میوه های تازه منجمد شده و در یک محفظه خشک کن تحت خلاء قرار می گیرند. حرارت اعمال می شود و آب در حالی که هنوز یخ زده از میوه تبخیر می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.