در سال 1975، پودر زردچوبه کورکومین توسط کمیته علمی مواد غذایی (SCF) ارزیابی شد و استفاده از آن به عنوان رنگ خوراکی بدون نیاز به بررسی بیشتر پذیرفته شد و در این رابطه از تصمیم JECFA مبنی بر مصرف روزانه قابل قبول موقت (ADI) 0 خارج شد.
-0.1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن (کمیسیون جوامع اروپایی، 1975). این ADI موقت بر اساس ADI موجود برای اولئورزین زردچوبه (0-2.5 mg/kg B.W.) ایجاد شد و دوز متوسط 3٪ کورکومینوئیدها در زردچوبه در نظر گرفته شد.
JECFA همچنین بارها استفاده از کورکومین را در سال‌های 1974، 1978، 1980، 1982، 1987، 1990، 1992، 1995، 2000، 2002 و 2004 ارزیابی کرده است.
/ کیلوگرم وزن بدن بر اساس سطوح بدون اثر مشاهده شده (NOEL) 220 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز برای هپاتومگالی در مطالعه سرطان زایی در موش، و ضریب ایمنی 200 (چهل و چهارمین گزارش کمیته مشترک FAO/WHO درباره مواد غذایی مواد افزودنی، 1995).
ADI جدید تمدید شد، زردچوبه مهسان در انتظار ارائه نتایج سمیت باروری با کورکومین. نتایج مطالعه چند نسلی در موش‌هایی که به مدت 24 هفته با کورکومین تغذیه شده بودند برای ارزیابی در شصت و یکمین جلسه آن در سال 2004 در دسترس کمیته قرار گرفت (شصت و یکمین گزارش کمیته مشترک FAO/WHO در مورد افزودنی‌های غذایی، 1995).
کمیته تاکید کرد پودر زردچوبه هندی که ADI موقت قبلی از یک مطالعه بر روی اولئورزین زردچوبه (79-85٪ کورکومینوئیدها) حاصل شد و یک ADI جدید 0-3 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن را اختصاص داد.
برای کورکومین بر اساس NOEL 250-320 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز در مطالعه چند نسلی در موش ها، و استفاده از ضریب ایمنی 100 (شصت و یکمین گزارش کمیته مشترک FAO/WHO در مورد افزودنی های غذایی، 1995) .
اتیل استات با حد باقیمانده 50 میلی گرم بر کیلوگرم و دی اکسید کربن به عنوان یک مایع فوق بحرانی به عنوان حلال های جایگزین اضافه شدند (شصت و یکمین گزارش کمیته مشترک FAO/WHO در مورد افزودنی های غذایی، 1995). د
ر نهایت، زرد چوبه 100 گرمی کمیته مشخص کرد که هیچ داده کافی برای ارزیابی مواجهه وجود ندارد، و یک ضمیمه با یک مونوگراف سم شناسی و یک ارزیابی شیمیایی و فنی (CTA) به این ترتیب تهیه شد (شصت و یکمین گزارش کمیته مشترک کارشناسان FAO/WHO در مورد مواد افزودنی غذایی، 1995).
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.